يالله يالـلـي تـسـجـد الـنــاس لـرضــاه
يـاوامــر خـلـقـه عـلــى حــــج بـيـتــه
تفرج لمن سده على الناس مـا ابـداه
راضي علـى مقسومـك اللـي عطيتـه
من شـن يسـل الحـال والجسـم يبـراه
والـنــاس مايشـفـونـه إن ماشـفـيـتـه
قـلــت آه واجـرحــاه مـــن خـلـتــي آه
وإن حمـلـونـي حـمــل غـــي قـويـتــه
قالوا سفا بالحـال ويـش اللـي أغـواه
قلـت آه ويـش المنكـر اللـي وطيـتـه؟
قالـوا جهـلـت وبــان علـمـك لمنـهـاه
قـلـت آه عـلـمـي يـامــلا مـــا كمـيـتـه
قـالـوا طلبـنـا لـــك مـــن الله مـعـافـاه
قـلــت آه وحـدتــه وعــفــوه رجـيـتــه
قالـوا هلـه وأحـبـاب عيـنـه نصحـنـاه
قــلــت آه هـــــذا واردٍ مـــــا بـغـيـتــه
قالـوا نـدور لـك مــن البـيـض حلـيـاه
قـلــت آه لـــو غـيــره بـكـفـي رمـيـتـه
قـالـوا نـشـاش الحـال وش لك بمـالاه
قـلـت آه عــود الـمـوز بـإيـدي لويـتـه
قـالـوا تـــزوج كـــود تـدلــه وتـنـسـاه
قلـت آه لــو خــذت أربــع مــا نسيـتـه
قالوا من أقصى الناس وين أنت وياه
قلـت آه مـا أنسـى يـوم جانـي وجيتـه
قـالــوا نـشـوفـه عـنــد هـــذا وهـــذاه
قلـت آه عـمـره ماعـقـب حـجـر بيـتـه
قــالــوا عـلـيــلٍ نـاقـلــن داه بـــــرداه
قـلــت آه بـأقـرابـي وروحـــي فـديـتـه
قـالــوا نـشـيـر ولا نــفــع ماحـكـيـنـاه
قـلــت آه هـــراج النـمـايـم عـصـيـتـه
قـالـوا كـثـر شـيـبـك وقـلـبـك بعـمـيـاه
قـلــت آه لـــو قـلـبـي غـريــر نـهـيـتـه
مــطــاوعٍ قـلـبــي بـعـجـفـاه وإقـــــداه
وإلــى عـطـى مـنـهـاج دربٍ عطـيـتـه
يـانــاس خــلــوا كــــل وادٍ ومــجــراه
قـلـتــوا كـثـيــر وقـولــكــم مـالـقـيـتـه
الـــشـاعــر الــوجــدانــي
عبدالله بن حمود بن سبيل